მეცნიერებმა შექმნეს ქსოვილი პოლიეთილისგან, რომელიც შეამცირებს პლასტმასისგან დაბინძურებას და გახდის უფრო მდგრადს მოდის ინდუსტრიას.
პილიეთილი არის გავრცელებული პლასტმასი, რომელიც ყველა პოლიეთილენის პარკსა თუ შეფუთვაში გვხვდება.
ამერიკული კვლევების მიხედვით, შესაძლებელია ამ ქსოვილების, როგორც სპორტულ, ასევე სხვა ტიპის ტანსაცმელში გამოყენება.
სინთეტიკური(პლასტიკური) ქსოვილი არის უფრო ეკომეგობრული, ვიდრე ბუნებრივი ქსოვილები, ამასთანავე, მისი გადამუშავებაც.
მეცნიერი სვეტლანა ბორისკინა, მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიურ უნივერსიტეტის ინჟინერიის დეპარტამენტიდან, ამბობს, რომ პოლიეთილენის პარკები შესაძლოა გადაიქცეს მაღალი ეფექტურობის მქონე ქსოვილად, მცირე ეკოლოგიური ზიანის გამოწვევით.
არ არსებობს მიზეზი, თუ რატომ არ შეიძლება პლასტმასის პარკები/ჩანთები ქსოვილად გადაიქცეს და გამოიყენებოდეს როგორც საუკეთესო ტანსაცმელი, განაცხადა მან BBC News-თან ინტერვიუში.
(“შენ შეგიძლია ნარჩენებიდან/გადასაყრელი ნივთებიდან მაღალი ეფექტიანობის ტანისამოსის შექმნა, რომელიც იქნება კომფორტული და მრავალჯერ გადამუშავებადი.”⁷)
ეს ქსოვილი მზადდება პოლიეთილის ძაფისგან, რომელიც იქსოვება სამკერვალო ქარხნებში ისე, რომ კომფორტული სატარებელი იყოს.
მნიშვნელოვანია, რომ პოლიეთილენისგან განსხვავებით, რომელიც ზოგადად წყალგაუმტარია ახალი ქსოვილი წყალს ატარებს.
მეცნიერების თქმით, ეს ქსოვილი არის ნაკლებად საზიანო გარემოსთვის, ვიდრე შალი, ბამბა, აბრეშუმი, პოლიესტერი და ნეილონი. ის ცივ წყალშიც შეიძლება გაირეცხოს, რაც ასევე ამცირებს გარემოზე უარყოფით ზემოქმედებას.
პლასტმასის მასალა შეიძლება შეიღებოს სხვადასხვა ფერად სანამ ის მოიქსოვება ქარხნებში. იქიდან გამომდინარე, რომ ის მხოლოდ ერთი ტიპის პლასტმასისგან – პოლიეთილისგან შედგება, იგი შეიძლება რამდენჯერმე გადამუშავდეს.
ქსოვილს აქვს პოტენციური სარგებელი სპორტული ტანსაცმლის, ბოტასების, ჟილეტებისა და გეტრების დამზადებაში.
სამომავლოდ ის ასევე შეიძლება გამოიყენონ მაღალი ეფექტურობის მქონე კოსმოსური სკაფანდრის შექმნაში, რომელიც დაპროექტდება იმისთვის, რომ ადამიანი კოსმოსური რადიაციისგან დაცვას.
კვლევასთან დაკავშირებით მეცნიერი, მარკ სუმნერი, ლიდსის უნივერსიტეტიდან, Nature Sustainability-ში გამოაქვეყნებულ სტატიაში ამბობს, რომ მნიშვნელოვანია გახდება თუ არა ეს ქსოვილი პოპულარული.
მან ასევე თქვა, რომ ზოგადი მახასიათებლები პოლიეთილისთვის, როგორიცაა მდგრადობა და ლღობის ტემპერატურა, გვაჩვენებს რომ შესაძლოა შეზღუდონ მისი გამოყენება ტანისამოსში, რადგანაც ის ძალიან მცირე რაოდენობით ტენიანობას შთანთქავს.
“მთავარი გამოწვევა არის მისი განვითარება, ისევე როგორც, არაერთი “ახალი ქსოვილი”-ს, რომ გახდეს კომფორტული და დააკმაყოფილოს მომხმარებლების მოთხოვნები” – თქვა მან.
თუ ეს ქსოვილი გლუვი, მოუქნელი და არაკომფორტულია, მას მომხმარებლები არ შეიძენენ. ამგვარად, ამ ტიპის ტანსაცმლის მოხმარება შეზღუდულია.
მოდის ინდუსტრია არის ერთ-ერთი ყველაზე გარემოს დამაბინძურებელი ინდუსტრია. ქსოვილების წარმოება მოითხოვს დიდი რაოდენობით წყალს და წარმოქნის ტონობით ნაგავს (ნარჩენს), რაც დაახლოებით არის 5-10% სათბურის ეფექტის ტიპის დაბინძურება.
შემდეგში კი, რეცხვის და შრობის პროცესი მოითხოვს იმაზე დიდ ენერგიას და წყალს, ვიდრე წარმოების პროცესი.
სტატიაზე მუშაობდა : სესილი შენგელია და ვალერი გელაშვილი